Bobrowskich
w Andrychowie
Klasycystyczny pałac w Andrychowie (zwany powszechnie zamkiem), wybudowany został przez rodzinę Bobrowskich w XIX wieku. Powstał na bazie starszej budowli wzniesionej przez Ankwiczów, którzy sprzedali w XIX wieku Andrychów rodzinie Bobrowskich. Klasycystyczny, parterowy, murowany dwór jest podpiwniczony, przykrywają go niskie dachy siodłowe. Obecnie na planie podkowy. Część środkową zdobi portyk z czterema kolumnami doryckimi i trójkątnym frontonem w którym znajdują się herby: "Jastrzębiec" h. Bobrowskich i "Poraj" rodziny Męcińskich z których pochodziła żona Stefana Bobrowskiego. Od tyłu posiada wydatny ryzalit. Okna duże, półkolisto zamknięte lub prostokątne. Od południowego zachodu znajduje się narożnikowa baszta.
Dwór otacza pozostałość dworskiego założenia parkowego. Obok dworu wolnostojący budynek powozowni, obecnie wykorzystany jako lokal gastronomiczny.
W literaturze nie podaje się dokładnej daty powstania. Dwór murowany (prawdopodobnie wcześniej istniała drewniana rezydencja o charakterze obronnym) zbudował Marian Przyłęcki, właściciel klucza wieprzowskiego, który w 1 połowie XVII w. przeniósł tutaj swoją siedzibę z Wieprza. Dwór miał charakter obronny: otaczały go trzy stawy oraz fosa (staw od strony rynku został zasypany w 1875 roku). W sali z przylegającej doń wieżyczką odbył się jeden ze zjazdów Konfederacji Barskiej. W 1756 roku dwór stał się własnością rodziny Ankwiczów h. Abdank. Hrabiowie Bobrowscy w XIX wieku poszerzyli istniejący dwór o dwa skrzydła nadając mu kształt podkowy. Główne wejście usytuowano od północy ponieważ tam wytyczono gościniec.
Murowana rezydencja powstała na planie podkowy; budynek jest murowany i parterowy. Pałac otoczony był parkiem. Pałac pełnił funkcję mieszkaniową. Budynek służył potrzebom współwłaścicieli i ich rodzin do wiosny 1940 roku, kiedy to pałac został zajęty przez okupanta.
Obecnie mieści się tam m.in. Izba Regionalna, galeria oraz siedziba Towarzystwa Miłośników Andrychowa.
Umieszczone zdjęcia wykonano: czerwiec 2012
Ilość zdjęć: 40