Pałac w Dąbrówce Górnej
Lokalizacja: (OKR) woj. opolskie, pow. krapkowicki, gmina Krapkowice
Pałac wzniesiono w połowie XVII wieku, jednak przypuszcza się już wcześniej istniała tutaj tego typu budowla o charakterze obronnym.
Jak podaje legenda, mieszkała tutaj królewna Dąbrówka, która została pochowana w srebrnym sarkofagu w starej części zamczyska.
Pierwszymi znanymi właścicielami posiadłości była rodzina Rogoyskich, która zakupiła ją w 1490 roku i rezydowała niepodzielnie do XVIII wieku. Kolejnym był Jerzy Ludwik von Dalwig, który sprzedał ją w 1850 roku Walterowi von Teichmann - Logischen. Ostatnim właścicielem pałacu był baron Gotfryd von Teichmann - Logischen. Zmarł on w roku 1944 i został pochowany tak jak jego przodkowie w przypałacowym parku.
Po II wojnie światowej w pałacu mieściły się magazyny zbożowe, później administracja Państwowego Gospodarstwa Rolnego oraz przedszkole.
Dziś pałac znajduje się znów w prywatnych rękach. Stoi jednak opuszczony i zaniedbany. Jego właściciel mieszka podobno za granicą i nie za często go odwiedza. Wstęp na teren byłego PGR-u jest wprawdzie wzbroniony (tablica ostrzegawcza), jednakże w ciągu dnia bramy są szeroko otwarte i wydaje mi się, że nikomu nie będzie przeszkadzać jeśli na chwilę zbliżymy się do pałacu. W parku za pałacem rosną okazałe starodrzewia i ciekawe okazy flory prawnie chronione. Tu również znajduje się staw o powierzchni 4.30 ha oraz legendarnym źródełkiem św. Jadwigi. Jak głosi legenda, św. Jadwiga podczas podroży po Śląsku zatrzymała się przy nim i piła z niego wodę, która ma ponoć moc uzdrawiającą.
Do pałacu prowadzą dwie bramy wjazdowe i budynek bramny, na którym przypadkowo odkryto napis z 1912 roku w języku niemieckim („To, co trzymam w ręku, trzymam mocno”) oraz herby von Teichmann-Logischen.
Przy wyjeździe z pałacu, po przeciwnej stronie drogi stoi figura św. Jana Nepomucena z 1719 roku.
Obok pałacu znajdują się zabudowania gospodarcze i cegielnia z XIX wieku, które niestety nadają się do rozbiórki.
Jak podaje legenda, mieszkała tutaj królewna Dąbrówka, która została pochowana w srebrnym sarkofagu w starej części zamczyska.
Pierwszymi znanymi właścicielami posiadłości była rodzina Rogoyskich, która zakupiła ją w 1490 roku i rezydowała niepodzielnie do XVIII wieku. Kolejnym był Jerzy Ludwik von Dalwig, który sprzedał ją w 1850 roku Walterowi von Teichmann - Logischen. Ostatnim właścicielem pałacu był baron Gotfryd von Teichmann - Logischen. Zmarł on w roku 1944 i został pochowany tak jak jego przodkowie w przypałacowym parku.
Po II wojnie światowej w pałacu mieściły się magazyny zbożowe, później administracja Państwowego Gospodarstwa Rolnego oraz przedszkole.
Dziś pałac znajduje się znów w prywatnych rękach. Stoi jednak opuszczony i zaniedbany. Jego właściciel mieszka podobno za granicą i nie za często go odwiedza. Wstęp na teren byłego PGR-u jest wprawdzie wzbroniony (tablica ostrzegawcza), jednakże w ciągu dnia bramy są szeroko otwarte i wydaje mi się, że nikomu nie będzie przeszkadzać jeśli na chwilę zbliżymy się do pałacu. W parku za pałacem rosną okazałe starodrzewia i ciekawe okazy flory prawnie chronione. Tu również znajduje się staw o powierzchni 4.30 ha oraz legendarnym źródełkiem św. Jadwigi. Jak głosi legenda, św. Jadwiga podczas podroży po Śląsku zatrzymała się przy nim i piła z niego wodę, która ma ponoć moc uzdrawiającą.
Do pałacu prowadzą dwie bramy wjazdowe i budynek bramny, na którym przypadkowo odkryto napis z 1912 roku w języku niemieckim („To, co trzymam w ręku, trzymam mocno”) oraz herby von Teichmann-Logischen.
Przy wyjeździe z pałacu, po przeciwnej stronie drogi stoi figura św. Jana Nepomucena z 1719 roku.
Obok pałacu znajdują się zabudowania gospodarcze i cegielnia z XIX wieku, które niestety nadają się do rozbiórki.
Umieszczone powyżej zdjęcia wykonano: październik 2010
a poniższe wykonano: październik 2012
a poniższe wykonano: październik 2012
Zdjęcia poniżej wykonano: styczeń 2020 roku
Umieszczone zdjęcia wykonano: październik 2010 i 2012, czerwiec 2014, styczeń 2020
Ilość zdjęć: 102
