Pałac w Łagiewnikach
Rezydencja została wzniesiona w XVIII wieku. Pałac przekształcono w pierwszej połowie XIX wieku. W efekcie powstał eklektyczny budynek o cechach neogotyckich, barokowych i klasycystycznych. Pałac murowany z kamienia i cegły, potynkowany, dwuskrzydłowy, połączony za pomocą budynku bramnego z dwuskrzydłowym dworem (obecnie oficyna). Pałac podpiwniczony, dwukondygnacyjny, nakryty dachem dwuspadowym. W elewacji południowej kwadratowa wieża, trzykondygnacyjna, nakryta dachem czterospadowym. Elewacje o skromnej dekoracji, z gzymsem między kondygnacjami i gzymsem wieńczącym oraz prostymi opaskami wokół okien. Dwór (oficyna) założony na planie zbliżonym do litery „L”, o bryle wzbogaconej przybudówkami, dwukondygnacyjny, nakryty dachem dwuspadowym z powiekami. Wnętrza o układzie wielotraktowym.
Na południe od pałacu rozciąga się park krajobrazowy, od zachodu z parkiem sąsiadują zabudowania gospodarcze dawnego folwarku.
Po II wojnie światowej budynek należał do POHZ w którym to znajdowały się biura zakładu. Po wielu latach nieużytkowania Agencja Rolna Skarbu Państwa we Wrocławiu w 2002 roku sprzedała pałac wraz z klasztorem i parkiem.
Na południe od pałacu rozciąga się park krajobrazowy, od zachodu z parkiem sąsiadują zabudowania gospodarcze dawnego folwarku.
Po II wojnie światowej budynek należał do POHZ w którym to znajdowały się biura zakładu. Po wielu latach nieużytkowania Agencja Rolna Skarbu Państwa we Wrocławiu w 2002 roku sprzedała pałac wraz z klasztorem i parkiem.
W skład zespołu pałacowego obecnie wchodzi dawny zespół klasztorny cystersów z późnobarokowym kościołem p.w. św. Józefa i budynek klauzury z XVII w.
Umieszczone zdjęcia wykonano: październik 2016
Ilość zdjęć: 32