w Dobrocinie (pow. ostródzki)
Pałac, pierwotnie barokowy z ok. 1840 roku, przebudowany w stylu neorenesansowym, na planie nieregularnym, z dwiema wieżyczkami, piętrowy. Pierwszy dwór w tym miejscu zbudowano ok. 1530 roku dla rodziny von Wilmsdorf. Następnie dobra przeszły na własność rodu Truchsess-Waldburg. W 1792 roku majątek zakupił Ludwik Friedrich von Domhardt, którego potomkowie żyli tu przez następne dwa stulecia. W 1896 roku dobra przeszły na własność ich krewnych, baronów von Goltz Domhardt.
Jest to pałac neorenesansowy, dwupiętrowy, z obustronnym płytkim ryzalitem na osi, od ogrodu poprzedzonym dużą werandą. Wzniesiono go na nieregularnym planie, z dwoma prostopadłymi, jednokondygnacyjnymi skrzydłami, w których usytuowano narożne wieżyczki. W późniejszym okresie dobudowano prostopadłe skrzydło od strony północno-zachodniej, mieszczące oficynę i stajnię. Utworzono w ten sposób pałacowy dziedziniec, otwarty z jednej strony. W korpusie głównym zachował się oryginalny amfiladowy układ wnętrz, a także stolarka okienna i drzwiowa z przełomu XVIII i XIX wieku oraz sztukaterie sufitowe, drewniane, kasetonowe stropy, kamienne i terakotowe posadzki. Z dawnego wyposażenia przetrwały także kominki (w tym jeden manierystyczny z 1639 roku) i piece kaflowe (m.in. klasycystyczny z XIX wieku).
Od 1946 do 1971 roku jego użytkownikiem był Zespół Szkół Rolniczych a następnie Zespół Szkół Agro-Ekonomicznych. Później pałac został opuszczony i zaczął niszczeć. Od 2001 roku jest to własność prywatna.
Jest to pałac neorenesansowy, dwupiętrowy, z obustronnym płytkim ryzalitem na osi, od ogrodu poprzedzonym dużą werandą. Wzniesiono go na nieregularnym planie, z dwoma prostopadłymi, jednokondygnacyjnymi skrzydłami, w których usytuowano narożne wieżyczki. W późniejszym okresie dobudowano prostopadłe skrzydło od strony północno-zachodniej, mieszczące oficynę i stajnię. Utworzono w ten sposób pałacowy dziedziniec, otwarty z jednej strony. W korpusie głównym zachował się oryginalny amfiladowy układ wnętrz, a także stolarka okienna i drzwiowa z przełomu XVIII i XIX wieku oraz sztukaterie sufitowe, drewniane, kasetonowe stropy, kamienne i terakotowe posadzki. Z dawnego wyposażenia przetrwały także kominki (w tym jeden manierystyczny z 1639 roku) i piece kaflowe (m.in. klasycystyczny z XIX wieku).
Od 1946 do 1971 roku jego użytkownikiem był Zespół Szkół Rolniczych a następnie Zespół Szkół Agro-Ekonomicznych. Później pałac został opuszczony i zaczął niszczeć. Od 2001 roku jest to własność prywatna.
Umieszczone zdjęcia wykonano: lipiec 2016
Ilość zdjęć: 8