w Krasnem
Obecnie
istniejący budynek został wzniesiony prawdopodobnie w połowie XIX
wieku, zaś pod jego koniec, ówczesny właściciel dóbr Krasne - Leon
Przanowski - ogrodził teren dworku murem z białego kamienia (opoki),
który w niezłym stanie istnieje obecnie. Zięć Przanowskiego, a zarazem
ostatni dziedzic tych włości – Paweł Gutowski (rozstrzelany przez
Niemców w Kumowej Dolinie w 1940 roku) – uporządkował wokół dworu aleje
parkowe, założył klomby i zbudował oranżerie, którą opiekował się
ogrodnik. Ruiny, podobnie jak i czworaki przeznaczone dla służby
dworskiej zachowały się do lat 50-tych XX w.
W latach 60-tych XX w. dokonano adaptacji częściowo już zdewastowanego budynku – siedziby dawnych właścicieli Krasnego – na cele szkolne. W wyniku tej adaptacji na piętrze dworu zlokalizowano dwa mieszkania dla nauczycieli, wyposażone w energię elektryczną oraz instalacje wodociągową i kanalizacyjną. Na dole powstały trzy sale lekcyjne, kancelaria szkolna oraz sanitariaty.
Ostatni właściciel Krasnego Paweł Gutowski wraz ze swym teściem Przanowskim wydzielili na początku lat 20-tych XX w. na styku wsi Krasne i Józefin teren pod budowę szkoły. Była to placówka przez wiele lat tętniąca życiem, stanowiąca ośrodek kultury dla całego środowiska. Począwszy od lat 70-tych XX w. rozpoczął się jej systematyczny regres, co doprowadziło nie tylko do jej upadku, lecz także stopniowej dewastacji.
Umieszczone zdjęcia wykonano: sierpień 2014
W latach 60-tych XX w. dokonano adaptacji częściowo już zdewastowanego budynku – siedziby dawnych właścicieli Krasnego – na cele szkolne. W wyniku tej adaptacji na piętrze dworu zlokalizowano dwa mieszkania dla nauczycieli, wyposażone w energię elektryczną oraz instalacje wodociągową i kanalizacyjną. Na dole powstały trzy sale lekcyjne, kancelaria szkolna oraz sanitariaty.
Ostatni właściciel Krasnego Paweł Gutowski wraz ze swym teściem Przanowskim wydzielili na początku lat 20-tych XX w. na styku wsi Krasne i Józefin teren pod budowę szkoły. Była to placówka przez wiele lat tętniąca życiem, stanowiąca ośrodek kultury dla całego środowiska. Począwszy od lat 70-tych XX w. rozpoczął się jej systematyczny regres, co doprowadziło nie tylko do jej upadku, lecz także stopniowej dewastacji.
Umieszczone zdjęcia wykonano: sierpień 2014
Ilość zdjęć: 10