Witaj u MajkiD

Witam wszystkich odwiedzających i zapraszam do spacerku

po moim ZAMKOWO - PAŁACOWYM blogu fotograficznym

Niech Was nie zrazi ilość umieszczonych tu zdjęć, postanowiłam potraktować ten mój blog
jako fotograficzn
ą dokumentację odwiedzanych przeze mnie obiektów. W szczególności stronę moją polecam tym, którzy nie mogą na własne oczy zobaczyć tych zamków i pałaców.

Współtwórcą i administratorem tej strony jest mój mąż Daro.

PRZEWORSK

Zamek
w Przeworsku

Zamek w Przeworsku
Lokalizacja: woj. podkarpackie, pow. przeworski, gmina miejska

Zespół Pałacowo-Parkowy w Przeworsku – kompleks budynków (w tym pałac, oranżeria i inne) w Przeworsku. Kompleks znajdujące się na terenie parku w stylu angielskim. Zespół był wznoszony przez rodzinę Lubomirskich.
W 1621 roku Przeworsk stał się prywatnym miastem rodu Lubomirskich. Powodem tej zmiany było małżeństwo Zofii Ostrogskiej z Sebastianem Stanisławem Lubomirskim, który piastował wówczas urząd wojewody krakowskiego i ruskiego. Jego śmierć zapieczętowała przypisanie miasta jednemu z jego synów – Jerzemu Sebastianowi Lubomirskiemu.
Budowę pałacu rodu Lubomirskich w Przeworsku zawdzięcza się księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej, pani na Łańcucie. Ze względu na bliskie położenie Łańcuta, dobra przeworskie były wymarzonym miejscem na rezydencję ulubionego wychowanka księżnej marszałkowej – Henryka Lubomirskiego.
Budynek obecnego pałacu z inicjatywy ks. Henryka Lubomirskiego powstał na miejscu istniejącego tu późnorenesansowego dworu obronnego, nadając mu kształt niewielkiego pałacyku o cechach angielskiego klasycyzmu. Prace budowlane przy pałacu początkowo prowadził, nadworny architekt księżnej Izabeli Lubomirskiej Jan Griesmayer, a dokończył Piotr Aigner oraz sztukator Fryderyk Bauman, który projektował dekoracje wnętrz. Pałac, którego budowę zakończono ok. 1807 r., w połowie XIX w. został rozbudowany według projektów Feliksa Księżarskiego i zyskał obecny kształt architektoniczny.
Przez kilka dziesięcioleci po zakończeniu II wojny światowej pałac i pozostałe budowle zespołu pełniły różnorodne funkcje jako siedziby urzędów i instytucji publicznych oraz jako mieszkania dla repatriantów. W początku lat 70. XX wieku przeprowadzono kapitalny remont pałacu przeznaczając go na cele muzealne. W roku 1974 utworzono wielodziałowe muzeum państwowe pod nazwą Muzeum – Pałac Lubomirskich.
Na terenie 12-hektarowego parku znajdują się: pałac, 2 oficyny dworskie, oranżeria, dom ogrodnika, kordegarda, brama główna, dom koniuszego, stajnie cugowe i powozownia.
Park został założony na wzór parków angielskich równocześnie z budową pałacu. Przypuszczano że teren ten był już wcześniej zadrzewiony i stanowił otoczenia byłego zamku, o czym świadczy liczny, wiekowy drzewostan. Położony jest w północno-zachodniej części miasta, nad rzeką Mleczką. Park dzieli się na dolny południowy oraz górny północny. Na uwagę zasługuje aleja grabowa i wiele starych drzew, tj. dęby, jesiony, pomnikowe lipy, sosny, wejmutki, platany, tuje, kasztanowce, orzechy. W układzie kompozycji roślinnej zachowało się też sporo okazów egzotycznych tj. cyprisik, kłek kanadyjski czy korkowiec amurski.
Pałac to murowany z cegły, piętrowy z pokojami na poddaszu, częściowo podpiwniczony budynek, posiadający dach czterospadowy o małym spadku. Od strony zachodniej znajduje się ryzalit parterowy i otwarta galeria złożona z 8 filarów. Podobny ryzalit zdobi ścianę północną pozorując fragment baszty. W części wschodniej wznosi się taras wsparty na kolumnach. W późniejszych dobudowano kaplicę. Wnętrze budynku jest bogate w kominki i sale ze stiukowymi platformami. Oryginalność budynku stanowią dwie klatki schodowe, z których druga ukryta w pierwszej, wąska o krętych schodach przeznaczona była dla służby.
 






















  
Park






Umieszczone zdjęcia wykonano: lipiec 2012
Ilość zdjęć: 31