Witaj u MajkiD

Witam wszystkich odwiedzających i zapraszam do spacerku

po moim ZAMKOWO - PAŁACOWYM blogu fotograficznym

Niech Was nie zrazi ilość umieszczonych tu zdjęć, postanowiłam potraktować ten mój blog
jako fotograficzn
ą dokumentację odwiedzanych przeze mnie obiektów. W szczególności stronę moją polecam tym, którzy nie mogą na własne oczy zobaczyć tych zamków i pałaców.

Współtwórcą i administratorem tej strony jest mój mąż Daro.

SOBÓTKA (powiat wrocławski)

http://majkad.blogspot.com/2010/10/sobotka-powiat-wrocawski.html
Zespół Pałacowo-Klasztorny
w Sobótce Górce (pow. wrocławski)

Zespół Pałacowo-Klasztorny w Sobótce Górce
Lokalizacja: (DWR) woj. dolnośląskie, pow. wrocławski, gmina Sobótka

Budowla należy do zespołu rezydencjonalno-klasztornego oo. augustianów, z drugiej poł. XIX w. w Sobótce wraz z innymi obiektami: budynkiem bramnym, oficyną, wozownią, nieczynnym browarem z poł. XIX w., ośrodekiem wychowawczym z 1930 r., parkiem.
Pałac, tzw. „Zamek Górka” z pozostałościami klasztoru i kaplicą do kasaty w 1810 r., z poł. XIII w., z XVI wieku, przebudowany w XIX wieku; w którym obecnie znajduje się hotel, przy ul. Zamkowej. W 1121 ufundowano na miejscu obecnej budowli, znajdującej się na południowym skraju dawnej wsi, kaplicę dla zakonu augustianów, sprowadzonych do Sobótki. Wieś Górka wymieniana jest w dokumentach księcia Henryka Brodatego z 1204 i 1208 roku w związku z decyzją o zwrocie posiadłości zakonowi augustianów. Nazwa wsi pojawiła się też w 1250 w dokumentach papieża Innocentego IV w związku z konsekracją nowego kościoła. W 1256 roku książę Bolesław Łysy napadł tam biskupa wrocławskiego Tomasza I Zaręmbę, którego wziął w niewolę. W 1316 wzmiankowano Pacuszkę, proboszcza z Górki, a w 1320 opata Henryka Calvusa, który uwięził w kościele opata Filipa (swego poprzednika) wraz z kapelanem. Mieszczące się w Górce probostwo augustianów zniszczone zostało przez husytów w 1428 i 1435. Odbudowę rozpoczęto w II połowie XV i kontynuowano w I połowie XVI wieku staraniem proboszczów Franciszka Kräzera i Walentego Äschiusa; do kaplicy dobudowana została część mieszkalna (1524-1553, dalsza rozbudowa 1585, ponowna konsekracja w 1589). Opactwo splądrowane i zniszczone zostało podczas wojny trzydziestoletniej w latach 1618-1648. W 1736 otynkowane zostało wnętrze kościoła, a po sekularyzacji w 1810 zabudowania probostwa (oprócz samego kościoła, pełniącego rolę parafialnego) sprzedano (1812) w ręce prywatne Ernestowi von Luttwitz, który przeznaczył je na cele mieszkalne. W latach 1854 i 1868 kościół doczekał się remontu dachu i szczytów. Całość zabudowań mieszkalnych i gospodarczych sprzedana została w 1885 Eugeniuszowi von Kulmitz. Podjął on decyzję o całkowitej ich przebudowie w formie neorenesansowego zamku według projektu architekta wrocławskiego, Wilhelma Rheniusa; prace te wykonano w latach 1886-1891. Naprawy i remonty kompleksu dokonywane były w latach 1908, 1914 i 1928. W 1932 parafię i wyposażenie kościelne przeniesiono do nowego kościoła, a stary kościół zamieniono na magazyn; po II wojnie światowej remonty wykonywano w latach 1965, 1970 i 1973. Obecnie, po licznych przebudowach całości, zachowały się formy gotyckie i renesansowe, przesłonięte neorenesansowymi. Frontowa elewacja budynku z łamanego granitu z dodatkiem cegły, częściowo otynkowanego, skierowana jest ku południowi. Dawny XV-wieczny kościół znajduje się we wschodniej części obiektu, w części środkowej wieża powstała w latach 1524-1553, a dawny budynek gospodarczy z ok. 1558 w części zachodniej. Średniowieczna kaplica mieści się wewnątrz kompleksu, przy czym podczas prac konserwatorsko-remontowych natrafiono w jej pobliżu na resztki fundamentów wieży i murów, co mogłoby wskazywać na to, że w średniowieczu znajdował się tu także zamek.

Źródło: wikipedia.pl







































































































































































Umieszczone zdjęcia wykonano: sierpień 2015
Ilość zdjęć: 228