Potockich
w Radzyniu Podlaskim
Pałac Potockich w Radzyniu Podlaskim
Lokalizacja: (LRA) woj. lubelskie, pow. radzyński, gmina miejska
Pałac w Radzyniu Podlaskim wybudowano na przełomie XVII-XVIII w. i przebudowano w latach 1750-59.
Jakub Fontana zostaje głównym architektem pałacu i kierownikiem robót. Pałac przebudowano dla Eustachego Potockiego. [...]
Dobra radzyńskie wraz z zamkiem przeszły drogą dziedziczenia wnuczce Szczuki Marii Kątskiej, która w 1741 roku poślubiła Eustachego Potockiego, starostę tłumackiego. Eustachy Potocki wspinał się po szczeblach kariery politycznej, stając się jednym z najbogatszych ludzi w Polsce. Eustachy Potocki chciał dorównać swojemu bratu stryjecznemu Franciszkowi Salezemu Potockiemu, wojewodzie kijowskiemu i jego rezydencji w Krystynopolu.[...]
Założenie pałacowo-parkowe w Radzyniu podlaskim usytuowane jest we wschodniej części miasta, reprezentuje francuski typ entre cour et jardin, podporządkowany zasadzie osiowości. Całe założenie ma kształt wydłużonego prostokąta z osią przebiegającą przez groblę, most wjazdowy, przez środkowy ryzalit pałacu i zaakcentowany główną aleją parkową i kanałem. Z trzech stron prawie kwadratowego dziedzińca (cour d’honneur) wznosi się pałac, składający się z korpusu głównego usytuowanego od północy i dwóch skrzydeł bocznych od strony zachodniej i wschodniej. Od czwartej strony dziedziniec zamyka niski mur z bramą wjazdową pośrodku ujętą w dwa kwadratowe słupy z profilowanymi gzymsami, na których ustawiono trofea. Za pałacem znajduje się od północy park o symetrycznym układzie alei i parterów z zaakcentowaną główną aleją i kanałem.
Korpus główny jest dwukondygnacyjny, założony na rzucie prostokąta, nakryty wysokim czterospadowym dachem z lukarnami. Reprezentacyjna fasada od strony dziedzińca została rozczłonkowana trzema trzyosiowymi ryzalitami , na osi głównej ryzalit został wyróżniony kształtem pięcioboku i jest wyższy o strefę mezzanino i wieńczącą attykę od bocznych, także wszystkie otwory okienne i wejściowe zostały wyróżnione przez zamknięcie ich łukiem koszowym. Natomiast boczne ryzality są prostokątne z prostokątnymi otworami okiennymi. W środkowym ryzalicie znajduje się główne wejście zamknięte łukiem koszowym, na jego osi powyżej zostało umieszczone porte-fenetre z balkonem wspartym na kroksztynach z ażurową kutą balustradą.[...]
W 1929 r. ówcześni właściciele pałacu, Szlubowscy, oddali obiekt państwu. Zabytek stał się wówczas siedzibą administracji państwowej. W 1944 r. wycofujący się Niemcy splądrowali i podpalili pałac. Wyremontowany obiekt został w latach 50-tych XX w. ponownie przeznaczony na siedzibę administracji państwowej. Przyczyniło się to do kolejnej dewastacji zabytku, który doczekał się kolejnego remontu w latach 80-tych XX w. Do niedawna mieściła ię tu siedziba sądu. Obecnie (VIII 2014) obiekt stoi opustoszały.
Jakub Fontana zostaje głównym architektem pałacu i kierownikiem robót. Pałac przebudowano dla Eustachego Potockiego. [...]
Dobra radzyńskie wraz z zamkiem przeszły drogą dziedziczenia wnuczce Szczuki Marii Kątskiej, która w 1741 roku poślubiła Eustachego Potockiego, starostę tłumackiego. Eustachy Potocki wspinał się po szczeblach kariery politycznej, stając się jednym z najbogatszych ludzi w Polsce. Eustachy Potocki chciał dorównać swojemu bratu stryjecznemu Franciszkowi Salezemu Potockiemu, wojewodzie kijowskiemu i jego rezydencji w Krystynopolu.[...]
Założenie pałacowo-parkowe w Radzyniu podlaskim usytuowane jest we wschodniej części miasta, reprezentuje francuski typ entre cour et jardin, podporządkowany zasadzie osiowości. Całe założenie ma kształt wydłużonego prostokąta z osią przebiegającą przez groblę, most wjazdowy, przez środkowy ryzalit pałacu i zaakcentowany główną aleją parkową i kanałem. Z trzech stron prawie kwadratowego dziedzińca (cour d’honneur) wznosi się pałac, składający się z korpusu głównego usytuowanego od północy i dwóch skrzydeł bocznych od strony zachodniej i wschodniej. Od czwartej strony dziedziniec zamyka niski mur z bramą wjazdową pośrodku ujętą w dwa kwadratowe słupy z profilowanymi gzymsami, na których ustawiono trofea. Za pałacem znajduje się od północy park o symetrycznym układzie alei i parterów z zaakcentowaną główną aleją i kanałem.
Korpus główny jest dwukondygnacyjny, założony na rzucie prostokąta, nakryty wysokim czterospadowym dachem z lukarnami. Reprezentacyjna fasada od strony dziedzińca została rozczłonkowana trzema trzyosiowymi ryzalitami , na osi głównej ryzalit został wyróżniony kształtem pięcioboku i jest wyższy o strefę mezzanino i wieńczącą attykę od bocznych, także wszystkie otwory okienne i wejściowe zostały wyróżnione przez zamknięcie ich łukiem koszowym. Natomiast boczne ryzality są prostokątne z prostokątnymi otworami okiennymi. W środkowym ryzalicie znajduje się główne wejście zamknięte łukiem koszowym, na jego osi powyżej zostało umieszczone porte-fenetre z balkonem wspartym na kroksztynach z ażurową kutą balustradą.[...]
W 1929 r. ówcześni właściciele pałacu, Szlubowscy, oddali obiekt państwu. Zabytek stał się wówczas siedzibą administracji państwowej. W 1944 r. wycofujący się Niemcy splądrowali i podpalili pałac. Wyremontowany obiekt został w latach 50-tych XX w. ponownie przeznaczony na siedzibę administracji państwowej. Przyczyniło się to do kolejnej dewastacji zabytku, który doczekał się kolejnego remontu w latach 80-tych XX w. Do niedawna mieściła ię tu siedziba sądu. Obecnie (VIII 2014) obiekt stoi opustoszały.
Pałac wewnątrz po opuszczeniu go przez sąd
Oranżeria i park
Umieszczone zdjęcia wykonano: sierpień 2014
Ilość zdjęć: 168