Archiprezbitera
w Olsztynie
Pałac Archiprezbitera (Pałac biskupi )w Olsztynie
Lokalizacja: (NO) woj. warmińsko-mazurskie, stolica województwa
Pałac Archiprezbitera w Olsztynie (Pałac biskupi) jest to obiekt wybudowany w latach 1771-1772 w stylu neobarokowym jako siedziba archiprezbiteratu olsztyńskiego, wielokrotnie przebudowywany.
Pałac został wzniesiony prawdopodobnie przez architekta Muntera z Kalnika. Powstała neobarokowa budowla, z licznymi zdobieniami, była uzupełnieniem znajdującej się w bezpośrednim sąsiedztwie sakralnej zabudowy XIV wiecznego kościoła św. Jakuba. Pierwotnie budynek pełnił funkcję rezydencjonalną olsztyńskiego archiprezbitera.
Natomiast w początkach XX wieku, w 1907 roku, pałac przebudowano na pałac biskupi, nadając mu charakter, obowiązującego wówczas w Królestwie Prus, stylu secesyjnego z bogatymi zdobieniami.
Obecnie obiekt jest siedzibą arcybiskupa seniora Archidiecezji warmińskiej i utrzymany jest w bardzo dobrym stanie.
Pałac, do ulicy usytuowany jest szczytem i swoim założeniem zamyka zabudowę kościoła św. Jakuba. Założony na rzucie prostokąta, posiada elementy neobarokowe z okresu pierwotnego- XVIII wiecznego założenia, które przenikają się z secesyjnymi zdobieniami z XX wiecznej przebudowy.
Jest to średniej wielkości dwukondygnacyjna, a na osi trójkondygnacyjna, budowla nakryta dwuspadowym dachem. W centralnej części siedmioosiowej elewacji frontowej znajduje się ryzalit, w którego osi środkowej umieszczone jest główne wejście do budynku, a nad nim kartusz herbowy. Trójkątny szczyt trzyosiowego ryzalitu zwieńczony jest wstawką z dekoracją sztukatorską, a pod trzema jego oknami znajduje się dekoracyjny fryz z motywem roślinnym.
Okna obu kondygnacji są prostokątne, poszerzone o opaski z uszakami, a same kondygnacje oddziela od siebie wąski gzyms kordonowy.
Pałac został wzniesiony prawdopodobnie przez architekta Muntera z Kalnika. Powstała neobarokowa budowla, z licznymi zdobieniami, była uzupełnieniem znajdującej się w bezpośrednim sąsiedztwie sakralnej zabudowy XIV wiecznego kościoła św. Jakuba. Pierwotnie budynek pełnił funkcję rezydencjonalną olsztyńskiego archiprezbitera.
Natomiast w początkach XX wieku, w 1907 roku, pałac przebudowano na pałac biskupi, nadając mu charakter, obowiązującego wówczas w Królestwie Prus, stylu secesyjnego z bogatymi zdobieniami.
Obecnie obiekt jest siedzibą arcybiskupa seniora Archidiecezji warmińskiej i utrzymany jest w bardzo dobrym stanie.
Pałac, do ulicy usytuowany jest szczytem i swoim założeniem zamyka zabudowę kościoła św. Jakuba. Założony na rzucie prostokąta, posiada elementy neobarokowe z okresu pierwotnego- XVIII wiecznego założenia, które przenikają się z secesyjnymi zdobieniami z XX wiecznej przebudowy.
Jest to średniej wielkości dwukondygnacyjna, a na osi trójkondygnacyjna, budowla nakryta dwuspadowym dachem. W centralnej części siedmioosiowej elewacji frontowej znajduje się ryzalit, w którego osi środkowej umieszczone jest główne wejście do budynku, a nad nim kartusz herbowy. Trójkątny szczyt trzyosiowego ryzalitu zwieńczony jest wstawką z dekoracją sztukatorską, a pod trzema jego oknami znajduje się dekoracyjny fryz z motywem roślinnym.
Okna obu kondygnacji są prostokątne, poszerzone o opaski z uszakami, a same kondygnacje oddziela od siebie wąski gzyms kordonowy.
Umieszczone zdjęcia wykonano: lipiec 2016
Ilość zdjęć: 22