Witaj u MajkiD

Witam wszystkich odwiedzających i zapraszam do spacerku

po moim ZAMKOWO - PAŁACOWYM blogu fotograficznym

Niech Was nie zrazi ilość umieszczonych tu zdjęć, postanowiłam potraktować ten mój blog
jako fotograficzn
ą dokumentację odwiedzanych przeze mnie obiektów. W szczególności stronę moją polecam tym, którzy nie mogą na własne oczy zobaczyć tych zamków i pałaców.

Współtwórcą i administratorem tej strony jest mój mąż Daro.

WIELEŃ

Pałac Sapiehów w Wieleniu
Lokalizacja: woj. wielkopolskie, pow. czarnkowsko-trzaniecki, gmina Wieleń

Był tu wcześniej prawdopodobnie gród, o którym wzmianki znajdujemy już w 1108 roku. Prawdopodobnie za Kazimierza Wielkiego wzniesiony tu został zamek murowany. W pierwszej połowie XVII wieku po zniszczeniach odbudowany i otoczony fortyfikacjami ziemnymi staraniem Zofii z Herbutów. Od 1654 roku w ruinie. W latach 1515-1592 własność Górków, potem do 1631 roku - Czarnkowskich, następne 20 lat - Kostków, 1651-1687 - Grudzińskich, 1687-1700 - Opalińskich, do 1789 Sapiehów, 1789-1855 - von Blankensee, i do 1945 roku - Schulenbergów. W 1749-1750 roku ruinę odbudowano do postaci obecnego pałacu. Podjął się tego Piotr Sapieha, wojewoda smoleński według projektu Ignacego Marcina Frantza. Z projektu zrealizowano jednak tylko skrzydło południowe i zachodnie, a częściowo wzniesione skrzydło północne i wschodnie jeszcze w końcu XVIII wieku rozebrano. Wschodnia elewacja skrzydła zachodniego stanowiła od tej pory front pałacu.
Założony był na rzucie wydłużonego prostokąta, o trójkondygnacyjnej bryle z płaskimi, pozornymi ryzalitami, akcentującymi trójosiowe partie środkowe oraz boczne elewacji frontowej i tylnej, nakryty czterospadowym dachem.
Elewacje zachowały niezwykle szlachetne detale dekoracji architektonicznej. Wykonano ją w formie linearnie i płasko opracowanych pilastrów wspartych na wysokim, boniowanym cokole (obejmującym partię przyziemia) i sięgających profilowanego fryzu i gzymsu. Pilastry wyznaczają rytm osi prostokątnych otworów okiennych ujętych w uszakowe obramienia z kluczem. Trójosiowy ryzalit środkowy elewacji frontowej, zwróconej ku wschodowi, wydzielony – podobnie jak pozostałe – niewielkim uskokiem muru, zwieńczony został trójkątnym naczółkiem, w którym umieszczony jest herb Schulenbergów.



























Umieszczone zdjęcia wykonano: sierpień 2010
Ilość zdjęć: 25