Witaj u MajkiD

Witam wszystkich odwiedzających i zapraszam do spacerku

po moim ZAMKOWO - PAŁACOWYM blogu fotograficznym

Niech Was nie zrazi ilość umieszczonych tu zdjęć, postanowiłam potraktować ten mój blog
jako fotograficzn
ą dokumentację odwiedzanych przeze mnie obiektów. W szczególności stronę moją polecam tym, którzy nie mogą na własne oczy zobaczyć tych zamków i pałaców.

Współtwórcą i administratorem tej strony jest mój mąż Daro.

RZESZÓW 4

Pałac
Letni
Lubomirskich
w Rzeszowie
 

Pałac Letni Lubomirskich w Rzeszowie
Lokalizacja: woj. podkarpackie, stolica województwa

Jest to zabytkowa, późnobarokowa rezydencja z elementami rokoka, znajdująca się przy alei Lubomirskich w Rzeszowie, w pobliżu zamku. Powstała w latach 90. XVII w. na terenie dawnej winnicy Mikołaja Spytka Ligęzy, jako część większego założenia, które miało na celu stworzenie dużego kompleksu ogrodowego wokół rezydencji. Obecnym właścicielem i użytkownikiem pałacyku jest Uniwersytet Rzeszowski, gdzie znajduje się katedra informatyki.
Budynek zaprojektował prawdopodobnie Tylman z Gameren. Rozbudowano go w połowie XVIII w. za czasów Hieronima Augusta Lubomirskiego, kiedy nadwornym architektem był Karol Wiedemann. Pałacyk uzyskał w efekcie modną w tym czasie formę maison de plaisance. W jego otoczeniu znajdował się rozległy ogród z oranżerią, zwierzyńcem i altaną w stylu chińskim. Ostatnim Lubomirskim, który posiadał pałac był Franciszek, który podejmuje decyzje o jego sprzedaży. Od początku wieku XX budynek należy kolejno do rodzin Kostheimów i Nieciów, ci ostatni dzierżawią budynek instytucjom publicznym. Na przełomie roku 1936 i 1937 w budynku utworzono dowództwo 10. Brygady Kawalerii, z ówczesnym płk. Stanisławem Maczkiem. W 1904 r. został przebudowany, zaś w latach 1981-1985 gruntownie restaurowany. W niszach znajdują się popiersia rodziny Lubomirskich.
Jest to nieduży, trzykondygnacyjny budynek z podpiwniczeniem na rzucie litery H. Fasada zwrócona jest ku wschodowi. Zarówno ściany boczne jak i przednia i tylna ozdobione są pojedynczymi, centralnie usytuowanymi ryzalitami. W środkowej części fasady widoczne są trzy kolumny okien. Dach nad skrzydłami zachował początkowy kształt manstardowy z okienkami lucarnes (widocznych na planie Wiedemanna). Całość opiera się na cokole o wysokości 1,6 m. W nim są umieszczone są okna piwnic. Wszystkie narożniki ścian posiadają pilastry. Prostokątne obramowania wykonane są z drzewa dębowego. Całość wieńczy, biegnący wzdłuż wszystkich ścian na wysokości oryginalnego dachu trójdzielny gzyms. Archiwoltę portalu od strony wschodniej zdobią obustronnie potrójne pilastry.
Wnętrze pałacyku nie zachowało praktycznie w ogóle pierwotnego rozkładu, ani zdobień, gdyż nie zdecydowano się na ich odtworzenie, po pożarze z początku ubiegłego wieku.
































Umieszczone zdjęcia wykonano: lipiec 2012
Ilość zdjęć: 39