Witaj u MajkiD

Witam wszystkich odwiedzających i zapraszam do spacerku

po moim ZAMKOWO - PAŁACOWYM blogu fotograficznym

Niech Was nie zrazi ilość umieszczonych tu zdjęć, postanowiłam potraktować ten mój blog
jako fotograficzn
ą dokumentację odwiedzanych przeze mnie obiektów. W szczególności stronę moją polecam tym, którzy nie mogą na własne oczy zobaczyć tych zamków i pałaców.

Współtwórcą i administratorem tej strony jest mój mąż Daro.

SUPRAŚL 2

Pałac
Buchholtza
w Supraślu

Pałac Buchholtza w Supraślu
Lokalizacja: (BIA) woj. podlaskie, pow. białostocki, gmina Supraśl

Pałac Buchholtza z Supraślu wzniesiono prawdopodobnie między rokiem 1892 a 1903, a następnie rozbudowano go do granic istniejącego obecnie. Pałac zbudowany jest w stylu eklektycznym, ma piękną, bardzo ozdobną fasadę w stylach włoskiego renesansu i secesyjnym, dach ozdobiony jest pięknymi facjatkami w stylu niderlandzkim, a z przodu widać klasycystyczny portyk balkonowy. Brak jest informacji o autorze projektów całego zespołu. Prawdopodobnie Adolf Buchholtz zbudował ten pałac wkrótce po zawarciu związku małżeńskiego z Adelą Marią Scheibler. Początkowo był to niewielki pałacyk, usytuowany w pobliżu fabryki, który w późniejszym okresie został rozbudowany, poprzez dodanie od strony zachodniej skrzydła bocznego oraz wieży. Przy okazji zmieniono wystrój pałacu zarówno wewnętrzny jak i zewnętrzny. Po II wojnie światowej pałac przeznaczony został na cele szkolnictwa średniego. W pierwszych latach po wojnie użytkowany był przez Technikum Finansowe, a w roku 1959 pałac przekazano Liceum Plastycznemu. Pałac wchodzi w skład zespołu pałacowo-parkowego. Jest to budynek murowany z cegły, otynkowany, z dachem krytym blachą miedzianą. Prawie wszystkie stropy są drewniane, wzmocnione prętami. Wyjątek stanowią tylko stropy nad piwnicami, gdzie sklepienia są ceglane. Schody z białego marmuru, jednobiegowe. Rzut pałacu ma kształt litery "L" (korpus główny i skrzydło). W miejscu złączenia znajduje się czterokondygnacyjna wieża, kryta dachem czterospadowym. Oba budynki są dwukondygnacyjne, podpiwniczone, kryte mansardowymi, łamanymi dachami. Korpus główny jest dwutraktowy zaś skrzydło jednotraktowe. Na osi korpusu głównego znajduje się portyk balkonowy (we frontonie), wsparty w pierwszej kondygnacji na dwóch parach filarów z głowicami a w drugiej występują kolumny z głowicami. Facjata zakończona jest szczytem architektonicznym z blendą (wnęką) okienną ujętą w parę pilastrów i wolut. Pałac posiada bardzo bogaty wystrój w stylu secesyjnym. 1 lutego 1978 r. została podjęta decyzja o renowacji i ewentualnej modernizacji pałacu pod kierownictwem Pracowni Konserwacji Zabytków w Białymstoku. Pałac Buchholtza, pod nadzorem konserwatora zabytków, przy udziale funduszy z Unii Europejskiej, odzyskuje aktualnie dawną świetność. W ramach prac remontowych odnowiono plafonierę w obecnej czytelni, część polichromii, odrestaurowano elewację zgodnie z oryginalną kolorystyką, a także zrekonstruowano atlanty na kolumnach portalu. We wnętrzach zachowana jest także ornamentyka - na klatce schodowej, sali balowej, oraz w gabinecie Buchholtza. Dziś mieści się tu Liceum Plastyczne.

Więcej na: wikipedia.pl
























































































Róg obfitości - rzeźba wykonana w 1905 r. w warsztatach E. March Söhne w Berlinie




Flora w pałacowym parku





Inne rzeżby








Budynek stróża
Budynek stróża został wybudowany prawdopodobnie między 1910 a 1920 rokiem, jako najmłodsza budowla zespołu pałacowo-parkowego. Jego powstanie wiąże się z działalnością Adeli Buchholtz. Po śmierci męża w 1904 roku, Adela sprzedała fabrykę Szymonowi Cytronowi, a za otrzymane pieniądze zakończyła rozpoczęte inwestycje, w tym między innymi budowę stajni i kordegardy.
Jest to budynek wolno stojący, jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony z użytkowym poddaszem i czterospadowym dachem. Rzut budynku jest prostokątny, z płaskimi ryzalitami z czterech stron. Posiada dwa mieszkania: od strony zachodniej o czterech pomieszczeniach i o dwóch pomieszczeniach od wschodu. Obecnie budynek jest nie używany.







Koniusznia
Budynek został zrealizowany prawdopodobnie w 1903 roku (data potwierdzona na chorągiewce wieży). Na planie z 1892 roku w miejscu lokalizacji koniuszni zaznaczono budynek na planie prostokąta. Przypuszcza się, iż w 1903 roku budynek ten rozebrano i postawiono nowy, lub gruntownie przebudowano, ponieważ aktualna koniusznia ma w planie kształt litery "L". Po 1960 roku budynek ten zaadaptowano na warsztaty Liceum Plastycznego. Obecnie większą część okupują tkacze, a część parteru przeznaczono na salę gimnastyczną. W okresie od lutego 1988 do sierpnia 1991 wykonano gruntowny remont. Koniusznia położona jest na zachód od pałacu i stróżówki. Fundament budynku wykonany został z kamienia polnego na zaprawie, górna część z cegły. Dach pokryty jest dachówką ceramiczną. Na dachu wieży jest blacha miedziana kładziona w "łuskę". Więź dachowa w skrzydle dłuższym jest drewniana, konstrukcji krokwiowo-jętkowej, w skrzydle krótszym – kleszczowo-płatwiowej. Dach w skrzydle dłuższym jest dwuspadowy, w wieży – namiotowy. Bryła dachu urozmaicona jest lukarnami oraz daszkami pulpitowymi. Dzisiaj są tu warsztaty szkolne i sala gimnastyczna.





Umieszczone zdjęcia wykonano: maj 2019
Ilość zdjęć: 136