Pałac Małachowskiego w Warszawie
Lokalizacja: woj. mazowieckie, Warszawa, ul. Senatorska 11
Lokalizacja: woj. mazowieckie, Warszawa, ul. Senatorska 11
Pałac w Warszawie, wzniesiony w stylu barokowym w poł. XVIII wieku, zlokalizowany przy ul. Senatorskiej 11 po północnej stronie ulicy Miodowej, pomiędzy Senatorską a Krakowskim Przedmieściem.
Zbudowany w 1 połowie XVIII wieku dla Józefa Benedykta Loupia, burmistrza Warszawy, który nabył ten teren w roku 1731. W 1750 rozbudowany i upiększony przez kanclerza wielkiego koronnego Jana Małachowskiego prawdopodobnie wg projektu Jakuba Fontany. Po sprzedaży pałacu przez Mikołaja Małachowskiego w latach 1784-1785 na pałacowym dziedzińcu od strony ul. Miodowej powstaje kamienica firmy "Roesler & Hurtig" - jeden z pierwszych w Warszawie domów handlowych z witrynami sklepowymi. W późniejszym okresie, pod koniec XIX wieku, kamienica ta stanowiła z pałacem już jedną całość.
Po zniszczeniach II wojny światowej, zwłaszcza w 1939 roku, pałac odbudowano w latach 1947-1948 na podstawie pro-jektu Zygmunta Stępińskiego, przywracając mu barokowy wygląd pozbawiony późniejszych detali. Później odbudowano kamienicę, jednak bez łącznika pomiędzy nią a pałacem, pozostawiając sztucznie wyglądający plac od strony ul. Miodo-wej. Attykę zwieńczono kontrowersyjnymi dekoracjami rzeźbiarskimi autorstwa Aleksandra Żurawskiego.
Obecnie w budynku pałacu mieści się zarząd PTTK.
Zbudowany w 1 połowie XVIII wieku dla Józefa Benedykta Loupia, burmistrza Warszawy, który nabył ten teren w roku 1731. W 1750 rozbudowany i upiększony przez kanclerza wielkiego koronnego Jana Małachowskiego prawdopodobnie wg projektu Jakuba Fontany. Po sprzedaży pałacu przez Mikołaja Małachowskiego w latach 1784-1785 na pałacowym dziedzińcu od strony ul. Miodowej powstaje kamienica firmy "Roesler & Hurtig" - jeden z pierwszych w Warszawie domów handlowych z witrynami sklepowymi. W późniejszym okresie, pod koniec XIX wieku, kamienica ta stanowiła z pałacem już jedną całość.
Po zniszczeniach II wojny światowej, zwłaszcza w 1939 roku, pałac odbudowano w latach 1947-1948 na podstawie pro-jektu Zygmunta Stępińskiego, przywracając mu barokowy wygląd pozbawiony późniejszych detali. Później odbudowano kamienicę, jednak bez łącznika pomiędzy nią a pałacem, pozostawiając sztucznie wyglądający plac od strony ul. Miodo-wej. Attykę zwieńczono kontrowersyjnymi dekoracjami rzeźbiarskimi autorstwa Aleksandra Żurawskiego.
Obecnie w budynku pałacu mieści się zarząd PTTK.
Umieszczone zdjęcia wykonano: maj 2012
Ilość zdjęć: 4